ေ၀းလႊင္႔ ၾကယ္စင္

“တာရာ ဒီေန႕ ၀ါ၀ါ၀င္းလဲ႕ ရဲ႕ ေမြးေန႔ဟ.. ”

“ေအာ္ ဟုတ္လား .. အင္း ဒီေတာ႕ နင္ကဘာေပးမလို႕လဲ နယုန္ ” သူမရဲ႕ အေမးစကားအဆံုး

“ဘာေပးရမွန္း ငါလဲမသိဘူး.. သူက နံမည္ၾကီးေမာ္ဒယ္ဆိုေတာ႕ သူ႕ေမြးေန႕ကို ဒီညေနမွာ ဟိုတယ္ တစ္ခုမွာလုပ္မွာ ဒီေတာ႕ ငါကလဲ သူ႕ကို လက္ေဆာင္ေကာင္းေကာင္းေလး ေပးခ်င္တယ္ အဲဒါ နင္စီစဥ္ေပး…”

အညွာအတာ ကင္းမဲ႕ေသာ နယုန္ရဲ႕ စကားလံုးေတြက ဓားထက္ထက္တစ္စင္းလို သူမရင္ခြင္ကို ကြဲအက္ေစခဲ႕သည္… သို႕ေသာ္ နယုန္ကို မ်က္ႏွာမညိဳေစခ်င္ေသာ သူမရဲ႕ စိတ္အရင္းခံေၾကာင္႕ တိုးတိတ္ေဖ်ာ႕ေတာ႕ေသာ အသံေလးျဖင္႕ “အင္းေလ.. နင္… ညေန လာယူလိုက္ .. ငါအေကာင္းဆံုး စီစဥ္ထားေပးမယ္..”

“အိုေက.. ျပီးေရာ ဒီလိုဆို ငါျပန္ေတာ႕မယ္..”

ထြက္ခြာသြားေသာ နယုန္ရဲ႕ ေက်ာျပင္ကိုၾကည္႕ရင္း ၀မ္းနည္းစိတ္၊ နာက်င္စိတ္မ်ားျဖင္႕ သူမမ်က္၀န္းမွာ မ်က္ရည္မ်ား အိုင္ဖြဲ႕လာသည္။ သူမဆိုေသာ တာရာၾကယ္စင္ႏွင္႕ နယုန္မိုး ဟူေသာ သူမခ်စ္ခင္ရပါေသာ ေကာင္ေလးတို႕သည္ အိမ္နီးခ်င္း သူငယ္ခ်င္းမ်ား ျဖစ္ၾကသလို သူမဘ၀၏ တစ္ဦးတည္းေသာ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးရသည္႔ ခ်စ္သူလည္း ျဖစ္ပါသည္.. ၁၀တန္းေအာင္ျပီးခ်ိန္တြင္ သူမတို႕ေဘးအိမ္သို႕ နယုန္တုိ႕ မိသားစု ေျပာင္းေရြ႕လာခဲ႕သည္.. ထိုကတည္းက သူမႏွင္႕ နယုန္တို႕ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ျဖစ္ခဲ႕သည္.. စေတြ႕သည္႕ခ်ိန္မွ စ၍ နယုန္သည္ သူမ၏ႏွလံုးသားကို စိုးမိုး သိမ္းပိုက္ခဲ႕သည္.. သူမရင္ထဲသို႕ နယုန္မွတစ္ပါး အျခား မည္သူမွ ၀င္ေရာက္ခြင္႕ မရႏိုင္ခဲ႕… သူမ နယုန္ကို သိပ္ခ်စ္ခဲ႕သည္.. သူငယ္ခ်င္းသံေယာဇဥ္ႏွင္႕ေရာ၊ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္လိုပါ မက္မက္စက္စက္ ခ်စ္ခဲ႕မိသည္.. နယုန္ ေျပာသမွ် စကားအားလံုးကို သူမေလးနက္စြာ နားေထာင္တတ္ခဲ႕သည္.. တန္ဖိုးထားတတ္ခဲ႕သည္။ နယုန္႔အတြက္ လိုအပ္ခ်က္မွန္သမွ် သူမ ျဖည္႕ဆည္းေပးခ်င္မိသည္.. ျဖည္႕ဆည္းေပးႏိုင္ေအာင္လည္း ၾကိဳးစားမိခဲ႕သည္..

နယုန္ဆိုသည္႕ သူကေတာ႕ အခ်စ္ဆိုတာကို အေလးအနက္ မထားတတ္ခဲ႕သူ၊ သူကိုယ္တိုင္ကလည္း ပါးစပ္က အခါမ်ားစြာေျပာခဲ႕ဖူးသည္.. ဘယ္မိန္းခေလးကိုမွ အေလးအနက္ မထားႏိုင္ပါ။ ဘယ္သူ႕ကိုမွ တန္ဖုိးမထားပါဟူ၍။ သူမရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို နယုန္တစ္ေယာက္ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ နားလည္ သေဘာေပါက္လာျပီး ထိုအခါတြင္ သူမကဲ႕သို႕ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ခ်စ္တတ္လာလိမ္႕မည္ဟူေသာ ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္ကေလးျဖင္႕ သူမခ်စ္ျခင္းေတြကို အေရာင္ေတာက္ပလို႕ ေနေစခဲ႕မိပါသည္။ ထုိ ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္ကေလး တစ္ခုကို ဆုပ္ကိုင္ရင္း နယုန္႕အေပၚ သူမခ်စ္ခဲ႕မိပါသည္။

သူမဘက္က ခ်စ္လြန္း၍သာ နယုန္ႏွင္႕သူမက ခ်စ္သူေတြဟု ေျပာႏိုင္ေသာ္လည္း သူမအေပၚ နယုန္က မည္သည္႕အခါမွ အေလးအနက္ မရွိပါ။ သူမ ခ်စ္ျခင္းမ်ားကို တစ္ရံတစ္ဆစ္မွ် အသိအမွတ္ျပဳျခင္းလည္း မရွိတတ္ခဲ႕.. နယုန္႕မွာ မိန္းခေလးမ်ားစြာႏွင္႕ ပါတ္သက္ဆက္ႏြယ္မႈမ်ားစြာ ရွိခဲ႕သည္။ ယခုလဲ ရွိေနဆဲ.. ဒါေတြကိုလဲ တာရာဆိုသည္႕ သူမက မသိ၍မဟုတ္၊ သိသိၾကီးႏွင္႕ သူမခ်စ္ျခင္းမ်ားကို မျမိဳသိပ္ႏိုင္စြာ နယုန္႕ကို ခ်စ္ခဲ႕ျခင္းသာပါ၊ သူမေဘးမွာ ရွိေနရက္ႏွင္႕ အျခားေကာင္မေလးမ်ားႏွင္႕ ဖုန္းေျပာဖို႕ ဘယ္ခါမွ ၀န္မေလးတတ္ခဲ႕သလို ဖုန္းေျပာခ်ိန္တြင္ ေဘးနားမွာ သူမရွိသည္ဟူ၍လည္း သတိမရတတ္ခဲ႕ေသာ နယုန္ရဲ႕ စရိုက္က ေသြးေအးလြန္းလွသည္။ သူမကို ႏူးညံ႕ခ်ိဳသာေသာ စကားလံုးမ်ားႏွင္႕လည္း ဘယ္ေတာ႕မွ မေျပာခဲ႕ဖူးပါ။ နယုန္ႏွင္႕ခ်စ္သူဘ၀ဆိုသည္မွာ ၾကည္ႏူးစရာအခ်ိန္မ်ား ဘာမွကို မရွိသေလာက္ျဖစ္ခဲ႕ရသည္။

သူမႏွင္႕ ရွိေနခ်ိန္တြင္ အျခား ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ေယာက္ ဖုန္းဆက္ေခၚလွ်င္ ေကာက္ခနဲ ထသြားဖို႕လည္း ဘယ္ခါမွ ၀န္ေလး တြန္႕ဆုတ္ျခင္း မရွိခဲ႕ပါ။ သူ႕မွာ ခ်စ္တတ္ေသာ ႏွလံုးသားတစ္စံုမွ ပါလာရဲ႕လားဟုပင္ သံသယျဖစ္စရာ၊ ထိုအခါမ်ိဳးတြင္ စိတ္ဆိုးစိတ္ေကာက္မည္ဟုေတာ႕ မစဥ္းစားႏွင္႕၊ သူမစိတ္ေကာက္ေနသည္ကို နယုန္က သိပင္မသိ.. စိတ္ဆိုးလွ်င္လည္း ေခ်ာ႕မည္႕သူမဟုတ္.. ဒီတိုင္းထားခဲ႕သူျဖစ္သည္။ သူမ ကသာ မေနႏိုင္၍ စိတ္ဆိုးေျပကာ ျပန္ေခၚရသည္။ စိတ္ဆိုးလွ်င္လည္း ဘာမွ မထူးသည္႕အတူတူ ဘာမွ မျဖစ္သလို ေနလိုက္တာကာ ပိုေကာင္းပါလိမ္႕မည္၊ နယုန္ စိတ္ရႈပ္ေထြးမည္ကိုလည္း သူမ မလိုလားပါ သူေနတတ္သလို ေနပါေစေတာ႕ဟူ၍သာ သေဘာထား မိေတာ႕သည္။

သူ၏ မ်ားျပားလွေသာ ရည္းစားမ်ားအေၾကာင္း သူမသိေနခဲ႕သလို ၊ အသစ္တစ္ေယာက္ ရွိလာတိုင္းလဲ သူမ သိေအာင္ ေျပာျပတတ္ခဲ႕သည္။ ခုလဲ သူ၏ ရည္းစားမ်ားထဲမွ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ ၀ါ၀ါ၀င္းလဲ႕၏ ေမြးေန႕အတြက္ လက္ေဆာင္ေပးဖို႕ သူမကို လာစီစဥ္ခိုင္းေနျခင္းျဖစ္သည္.. ဒီလိုအျဖစ္ေတြသည္ သူမအတြက္ေတာ႕ သိပ္မဆန္းေတာ႕သည္႕ အေၾကာင္းေတြသာျဖစ္ျပီး နာက်င္ရလြန္း၍လည္း သူမ စိတ္ႏွလံုး တစ္ခုလံုး ထံုက်င္လို႕ ေနခဲ႕ပါျပီ။ ကိုယ္ခ်စ္ရသူက တစ္ျခားမိန္းခေလးကို ၾကင္နာတာ၊ အေလးအနက္ထားတာ ဘယ္လိုမိန္းခေလးက ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ၾကည္႔ေနႏိုင္ပါ႔မလဲ...  သို႔ေသာ္ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ နယုန္စိတ္ခ်မ္းသာဖို႕ သူမ လုပ္ေပးမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။ နယုန္႕ကို ခ်စ္ေသာအခ်စ္သည္ သူ႕အတြက္ အရိပ္တၾကည္႕တၾကည္႕ျဖင္႕ သူလိုအပ္တာ မွန္သမွ် တိတ္ဆိတ္ တိုးတိတ္စြာ ျဖည္႕ဆည္းေပးခ်င္ေသာ ခ်စ္ျခင္း သက္သက္သာ ျဖစ္ပါသည္… ရည္းစားမ်ားေသာ နယုန္သည္ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ ထိုသူမ်ားကို ထားခဲ႕ျပီး သူမတစ္ေယာက္တည္းအေပၚ သံေယာဇဥ္ ပိုလာလိမ္႕မည္ ဟု ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္ကေလး ထားခဲ႕မိသည္…

သူ႕ရည္းစားသစ္ကေလး ေမြးေန႕လက္ေဆာင္ေပးဖို႕ သူမကို စီစဥ္ခိုင္းေသာ နယုန္႕ ရက္စက္မႈကို သူမ စိတ္မနာႏိုင္ျပန္။ ထုိေန႕ေန႕လည္တြင္ စူပါမားကက္တစ္ခုကို သြားေရာက္ျပီး Pleasures ေရေမႊး တစ္ပုလင္းကို ၀ယ္ယူ၍ ပါကင္လွလွေလးျဖင္႕ ထုတ္ပိုးျပီး ကာေနးရွင္းပန္းမ်ားႏွင္႕ လီလီပန္းေလးမ်ား ေရာစပ္ကာ လွပေသသပ္ေသာ ပန္စည္း လွလွေလးတစ္စည္းကိုပါ သူမ ျပင္ဆင္ထားေပးခဲ႕သည္။ ညေန နယုန္ေရာက္လာခ်ိန္တြင္ လက္ေဆာင္ေလးက အဆင္သင္႕ျဖစ္ေနခဲ႕သည္.. “ဘယ္ေလာက္က်လဲ” ဟုေမးကာ က်သင္႕ေငြကို ေပးထားခဲ႕ျပီး ေက်းဇူးစကားတစ္ခြန္းႏွင္႕ သူမကို ႏႈတ္ဆက္ကာ လက္ေဆာင္ေလးကိုယူျပီး နယုန္ ျပန္ထြက္သြားေတာ႕သည္။ ေမြးေန႕ပြဲသြားမည္႕ဟန္က ရိႈးအျပည္႕ႏွင္႕။ ကိုယ္႕ခ်စ္ရသူက တစ္ပါးေသာ မိန္းခေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေမြးေန႕ပြဲကို သြားမည္႕အျဖစ္က နာက်င္စရာ.. ျပီးေတာ႕လဲ ဒီလက္ေဆာင္ကို သူမ ဘယ္လိုခံစားခ်က္၊ ဘယ္လို ႏွလံုးသားမ်ိဳးႏွင္႕ စီစဥ္ခဲ႕ရသည္ကို ေယာင္လို႕ပင္ေတြးမိမည္.. ကိုယ္ခ်င္းစာမိမည္ မထင္ပါ… နယုန္ဟာ သူမရဲ႔ ခံစားခ်က္ကို ဘယ္ေတာ႔မွ ထည္႔မတြက္တတ္ခဲ႔သူသာ ျဖစ္ပါသည္။

နယုန္ႏွင္႕ သူမတို႕သည္ ခ်စ္သူမ်ားဟုဆိုေသာ္လည္း ခ်စ္သူေတြ သြားလာေနက် ေနရာမ်ားကို မည္သည္႕အခါမွ သြားခြင္႕မရခဲ႕သလို နယုန္႕လက္ကိုတြဲ၍ လူေတြၾကား သြားလာခြင္႕လည္း သူမအတြက္ ဘယ္ခါမွ မရွိခဲ႕ပါ။ နယုန္႕ခ်စ္သူေတြကလည္း သူမကို နယုန္၏ သူငယ္ခ်င္း တာရာၾကယ္စင္ ဟူ၍သာ သိၾကပါသည္။ တစ္ခါတစ္ေလမ်ား နယုန္႕ရည္းစားမ်ားအတြက္ ရိႈးပြဲလက္မွတ္ကစလို႕ ရထားလက္မွတ္၊ ကားလက္မွတ္ စသျဖင္႕ စီစဥ္ေပးခဲ႕ရဖူးပါေသးသည္။ သူမအေၾကာင္း အတြင္းသိ အစင္းသိ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ဒီေလာက္ ေအာက္က် ေနာက္က် ျဖစ္ရေသာ နယုန္ရဲ႕ ခ်စ္သူဘ၀ကေန ရုန္းထြက္ဖို႕ ေစတနာႏွင္႕ ၀ိုင္းေျပာၾကေသာ္လည္း သူမကိုယ္တိုင္က မရုန္းထြက္ႏိုင္ခဲ႕၊ ရုန္းမထြက္ခ်င္ခဲ႕၊ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ သူမ ေစတနာ၊ သူမ ေမတၱာကို နယုန္ ျမင္ေတြ႔လာမည္.. သူမကိုလည္း သူမႏွင္႕ ထပ္တူ ခ်စ္လာလိမ္႕မည္ဟူေသာ ယံုၾကည္ခ်က္ကိုသာ ခိုင္ခိုင္မာမာ ေျပာရင္း ေခါင္းမာေနခဲ႕သည္သာ။

တကၠသိုလ္ရက္မ်ားအတြင္း စာေမးပြဲနီးလွ်င္ နယုန္႕ကို ေက်ာင္းတက္ရက္မွန္ဖို႕၊ စာက်က္ဖို႕. က်ဴရွင္မပ်က္ကြက္ဖို႕ အခ်ိန္တိုင္းသတိေပးေနခဲ႕သည္။ ညဆိုလွ်င္ နယုန္ စာက်က္မက်က္ ဖုန္းဆက္ရင္း လွမ္းလွမ္းေမးရသည္။ အတန္းမတူေသာ နယုန္႕အတြက္ က်က္စရာစာမ်ား မွတ္စုမ်ားကို သူမ ရေအာင္ စုေဆာင္းေပးခဲ႕သည္။ စာေမးပြဲအတြက္ အေရးၾကီးသည္႕ အပုဒ္မ်ားကိုလည္း သိေအာင္ သူမ ၾကိဳးစားေပးတတ္ခဲ႕သည္၊ အတန္းတက္ရမည္႕ရက္မ်ားတြင္ မနက္ေက်ာင္းမွီဖို႕ သူမ ဖုန္းဆက္ကာ နယုန္ကို အိပ္ရာမွ ႏိုးေလ႕ရွိခဲ႕သည္။ ထိုသို႕ဖုန္းဆက္လွ်င္ နယုန္က သူမကို ေဒါသတၾကီး တံု႕ျပန္တတ္ေသးသည္။ ေနရာတကာ ဆရာၾကီး လုပ္လြန္းသည္၊ ပူညံပူညံလုပ္တတ္သည္၊ သူ႕မိဘေတြေရွ႕ နံမည္ေကာင္း ယူလြန္းသည္ဟု အျမဲတမ္း အျပစ္ျမင္ေနတတ္ခဲ႕သည္.. သူမရင္ထဲက ေစတနာကို ဘယ္အရာကမ်ား သူ မျမင္ႏိုင္ေအာင္ ဖံုးကြယ္ေနတတ္ခဲ႕သည္ကို စဥ္းစားမရခဲ႕ပါ။

တစ္ရက္ေတာ႕ သူမတို႕၂ေယာက္အေၾကာင္း ရိပ္မိေသာ ေမေမက သူမကို နယုန္ႏွင္႕ ဘယ္လို အနာဂတ္မ်ိဳးကို ဖန္တီးဖို႕ စီစဥ္ထားလဲဟု ေမးလာပါသည္.. ထိုအေမးအတြက္ သူမတြင္အေျဖမရွိခဲ႕ပါ၊ နယုန္က သူမကို သူ႕ဘ၀အတြက္ လက္တြဲဖို႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိမရွိ သူမ မသိႏိုင္ခဲ႕ပါ။ ခန္႕မွန္းရသေလာက္ေတာ႕ သူမကသာ ေလးနက္စူးနစ္စြာ ခိုင္ခိုင္မာမာ ခ်စ္ခဲ႕ရေသာ္လည္း နယုန္ကေတာ႕ သူမကို အေလးအနက္ ထားစရာ သူတစ္ေယာက္အျဖစ္ မသတ္မွတ္သည္မွာ ေသခ်ာသေလာက္ ရွိပါသည္။ ေက်ာင္းျပီးလွ်င္ လက္ထပ္မည္ဟူ၍လည္း နယုန္႕ ႏႈတ္က တစ္ခြန္းမွ မေျပာခဲ႕ဖူးပါ။ ခ်စ္တယ္ ဆိုသည္႕စကားကိုပင္ သံုးေလ႕မရွိသေလာက္ နယုန္႕ႏွလံုးသားက ေအးစက္လြန္းလွသည္။ မိန္းခေလးတိုင္းက ကိုယ္ခ်စ္သည္႕သူႏွင္႕ လက္ထပ္ခ်င္ၾကသည္။ ျမတ္ႏိုးစြာ ေပါင္းဖက္ခ်င္သည္ကို နယုန္သိေအာင္ မိန္းခေလးတန္မဲ႔ ဘယ္လိုအင္အားႏွင္႕ ေျပာထြက္ရမည္ မသိခဲ႔ပါ။ တကယ္တမ္းက ေယာက်္ားေလးဘက္က လိုလိုလားလား ေျပာလာဖို႕ကိုသာ သူမေမွ်ာ္လင္႔ခဲ႕မိပါသည္။

“သမီးတို႕ လက္ထပ္ဖို႕ မရည္ရြယ္ေသးဘူးဆိုရင္လည္း မၾကာခင္ E major နဲ႕ သမီးေက်ာင္းျပီးေတာ႕မယ္။ ဒါေၾကာင္႕ အခုတက္ေနတဲ႕ ADBA ( Advanced Diploma in Business Administration ) ျပီးသြားရင္ အဂၤလန္မွာ ေက်ာင္းဆက္တက္ပါလား၊ သမီးအေဒၚကလဲ ေမေမ႕ကို တိုက္တြန္းေနတယ္ သူ႕ဆီကို လြတ္လိုက္ဖို႕ကိုေပါ႕ သမီးေသခ်ာစဥ္းစားေလ ကိုယ္႕ဘ၀အတြက္ ဘယ္လမ္းက အဆင္ေျပဆံုး ျဖစ္မယ္ဆိုတာကို၊ သမီးကို ေမေမတို႕က သမီးကိုယ္တိုင္ လြတ္လပ္စြာ စဥ္းစားတာဘဲ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္ အတင္းအၾကပ္ ခ်ဳပ္ကိုင္တာမ်ိဳး မလုပ္ခ်င္ဘူး၊ သမီးမွာ စဥ္းစား ဆင္ျခင္တတ္တဲ႕ ဦးေႏွာက္တစ္စံု ရွိေနတယ္ ဒီဦးေႏွာက္ကို အသံုးခ်ျပီး ဘ၀အတြက္ စဥ္းစားေစခ်င္တယ္ ဒီေတာ႕ သမီးဆံုးျဖတ္ပါ.. သြားမယ္ဆိုရင္ ခုကတည္းက ျပင္ဆင္စရာရွိတာ ျပင္ဆင္ရေတာ႕မွာမို႕ ေသခ်ာတဲ႕ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခု ျပတ္ျပတ္သားသား ခ်ဖို႕ၾကိဳးစားပါ။ ဆံုးျဖတ္ျပီးရင္ေတာ႕ ေနာက္ဆုတ္ဖို႕၊ ျပင္ဆင္ဖို႕ မၾကိဳးစားနဲ႕ေတာ႕ သမီး မဆံုးျဖတ္ခင္သာ ေသခ်ာစဥ္းစား ” စကားအဆံုးမွာ ေမေမက သူမရဲ႕ေခါင္းကေလးကို ပုတ္ကာ ထြက္သြားေတာ႕သည္။

သူမေမေမသည္ သူမ အရြယ္ေရာက္ကတည္းက ဘယ္ေသာခါမွ သူမကုိ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ မအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ႕၊ ခ်င္႕ခ်ိန္စဥ္းစားတတ္ေအာင္ အျမဲတမ္း သူမကို သင္ၾကားေပးခဲ႕သည္.။ ထိုအတြက္ သူမေမေမ႕ကို ေက်းဇူးတင္ရပါသည္။ ခုလဲ အေျခအေနကို ေမေမက ရိပ္စားမိပံုေပၚသည္။ သို႕ေသာ္ သူမကို အျပစ္မတင္၊ အတင္းအၾကပ္ မတိုက္တြန္းပါ။ သူမကိုယ္တိုင္ စဥ္းစားႏိုင္ဖို႕သာ လမ္းေၾကာင္းေပးသြားခဲ႕သည္။ ပညာေရးအတြက္ ႏိုင္ငံရပ္ျခားကို ပညာသင္ဖို႕ သူမ ဆႏၵရွိပါသည္။ သို႕ေသာ္ သူမခ်စ္ေသာ နယုန္ကို ဘယ္လိုအင္အားမ်ိဳးႏွင္႕ ခြဲခြာ၍ ထြက္သြားႏိုင္ပါ႕မလဲ၊ စဥ္းစားလို႕ ခက္လြန္းလွသည္။

ထုိေန႕ ညတြင္ နယုန္႕ကို ထိုကိစၥ သူမဖုန္းဆက္၍ ေျပာျပေသာအခါ နယုန္႔ထံမွ ေအးတိ ေအးစက္စကားသံႏွင္႕ “ေကာင္းသားဘဲ.. နင္သြားခ်င္သြားေလ၊ ငါေတာ႕ ဘာမွ ေျပာစရာမရွိပါဘူး၊ နင္႕ဘ၀အတြက္ နင္ေကာင္းသလို ဆံုးျဖတ္ေပါ႕” ဟူေသာစကားကိုသာ သူမျပန္ရလိုက္သည္.. သူမ ေမွ်ာ္လင္႕ေသာ နင္မသြားပါနဲ႕လား။ ငါ႕ကို ခြဲမသြားပါနဲ႕လား ဆိုသည္႕ စကားမ်ိဳးကေတာ႕ ေ၀လာေ၀း.. ေရခဲတမွ် ေအးစက္လွေသာ ေႏြးေထြးျခင္းကင္းသည္႕ စကားသံတို႕က ျမွားတစ္စင္းလို႕ သူမႏွလံုးသားကို ထုတ္ခ်င္းခတ္ နာက်င္ေစလွသည္။

သို႕ေသာ္လည္း အမွတ္သည္းေျခမရွိေသာ သူမကေတာ႕ ႏိုင္ငံျခားသြားဖို႕ကိစၥကို သူမ မိခင္ကို အေျဖမေပးေသးဘဲ သူမခ်စ္ေသာ နယုန္တစ္ေယာက္ ေျပာင္းလဲလာႏိုးႏွင္႕ ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္ ထားမိေနတုန္းသာ။ နယုန္ကေတာ႕ သူမ တက္ေနေသာ ADBA စာေမးပြဲအတြက္ သူမစာက်က္ေနရေသာ အခ်ိန္ေတြတြင္ပင္ နယုန္က သူမထံေရာက္မလာခဲ႕၊ ဖုန္းပင္ဆက္ေဖာ္မရ.။ သူမစိတ္ထဲ နာက်င္၀မ္းနည္းစိတ္ႏွင္႕ နယုန္ထံ ဖုန္းဆက္မိေတာ႕ ေႏြးေထြးျခင္းမရွိလွေသာ ေလသံက သူမကို ပိုလို႕သာ နာက်င္ေစခဲ႕သည္.. မေနႏိုင္၍ ဖုန္းဆက္မိသည္.. ဖုန္းဆက္ျပန္လွ်င္လည္း ေႏြးေထြးျခင္းမရွိေသာ ေလသံကို နားေထာင္ရင္း ၀မ္းနည္း နာက်င္ရျပန္သည္။

“နယုန္ နင္က ငါစာေမးပြဲနီးလို႕ စာက်က္ေနတာေတာင္ သတိတရ လာလည္ေဖာ္၊ ဖုန္းဆက္ေဖာ္ မရဘူး။ ဘာေတြအလုပ္ရႈပ္ေနလို႕လဲ နင္ တစ္ျခားေကာင္မေလးေတြနဲ႕ ရႈပ္ေနတာဘဲလား၊ ငါ႕အတြက္ ခဏတစ္ျဖဳတ္ေတာင္ အခ်ိန္မေပးႏိုင္ဘူးလား ”

“ဟာ…စိတ္ရႈပ္ရတဲ႕အထဲ ဘာေတြ လာၾကပ္ေနတာလဲကြာ… နင္ ဒီလို စိတ္ရႈပ္စရာေတြေျပာမယ္ဆိုရင္ ငါ႕ဆီ ဘယ္ေတာ႕မွ ဖုန္းမဆက္နဲ႕… ခုလို ရန္ေတြ႔တဲ႕ စကားေတြေျပာတာ၊ ငါ႕အေၾကာင္း စပ္စုတာေတြကို ငါမၾကိဳက္ဘူးလို႕ နင္႕ကို ေျပာထားခဲ႕တယ္ မဟုတ္လား.. နင္စာေမးပြဲနီးတာ ငါဘာလုပ္ေပးႏုိင္မွာလဲ.. နင္႕စာနင္က်က္ေပါ႕… ျပီးေတာ႕ ငါဘယ္ေကာင္မေလးေတြနဲ႕ ရႈပ္ရႈပ္ နင္ေျပာစရာ ဘာအေၾကာင္းမွ မရွိဘူး.. နင္႕မွာ ေျပာပိုင္ခြင္႕မရွိဘူး။ ဒါ ငါေနတတ္သလိုေနတာ။ ငါေပ်ာ္သလိုေနတာ နင္ဘာမွ ၀င္စြက္ဖက္စရာ အေၾကာင္းမရွိဘူး။ ငါဘာလုပ္ေနလဲ၊ ဘယ္သြားမလဲ၊ ဘယ္သူနဲ႕လဲ ဆိုတာေတြ ဘယ္ေတာ႕မွ မေမးနဲ႕။ ”

“ဘယ္လိုေျပာလိုက္တာလဲ နယုန္ နင္နဲ႕ငါက ခ်စ္သူေတြမဟုတ္ဘူးလား.၊ ခ်စ္သူေတြဆိုတာ တစ္ေယာက္ကိစၥ တစ္ေယာက္ ၀င္စြက္ဖက္ခြင္႕ရွိတာဘဲ။ နင္႕ကိုငါ ဒီေလာက္ေလးမွ ေျပာခြင္႕မရွိေတာ႕ဘူးလား။ ေမးခြင္႕မရွိဘူးလား။ ” သူမ ေလသံက အနည္းငယ္ေတာ႕ မာေကာင္း မာသြားပါလိမ္႕မည္။

“မရွိဘူး မေျပာနဲ႕ ငါမၾကိဳက္ဘူး။ ငါေနတာ ထိုင္တာ၊ ငါရႈပ္တာကို နင္မၾကိဳက္ရင္ နင္ၾကိဳက္တဲ႕အခ်ိန္ ငါ႕အနားက ထြက္သြားလို႕ရတယ္.. ငါကေတာ႕ ခုလိုေနတာကို ျပင္ဖို႕စိတ္ကူးကို မရွိတာ၊ ငါရည္းစားမ်ားတာကို နင္အရင္ကတည္းက သိသားဘဲ။ သိရက္နဲ႕ နင္က ပါတ္သက္ခဲ႕တာ၊ နင္ခ်စ္ခဲ႕တာ ခုမွ ဘာျဖစ္တယ္ ညာျဖစ္တယ္ လာမေျပာနဲ႕.. ”

“ဟုတ္တယ္ နင္ရည္းစားမ်ားမွန္း ငါသိတယ္.. သိရက္နဲ႕ ငါခ်စ္ခဲ႕တယ္.. နင္႕ကို ခြင္႕လႊတ္ခဲ႕တယ္.. ငါနဲ႕ ခ်စ္လာျပီးတဲ႕ ေနာက္ တစ္ေျဖးေျဖး နင္ျပင္လာလိမ္႕မယ္ ထင္ခဲ႕တယ္.. ”

“မရူးခ်င္စမ္းပါနဲ႕… ငါ႕အက်င္႕စရိုက္ကို ဘယ္ေတာ႕မွ ျပင္ဖို႕စိတ္ကူးမရွိဘူး… ဒါဘဲမဟုတ္လား. ငါမအားေသးဘူး သြားစရာရွိတယ္.. ဖုန္းခ်ေတာ႕မယ္.. ”

ေျပာေျပာဆိုဆို နယုန္က ဖုန္းခ်သြားေတာ႕သည္။ သက္ျပင္းကို ခ်လိုက္ရင္း ၀ဲလာေသာ မ်က္ရည္တို႕ကို အားတင္းကာ ဖယ္ထုတ္လိုက္ရသည္။ နယုန္ကို ခ်စ္မိျခင္းသည္ သူမအတြက္ ၀ဋ္ေၾကြးတစ္ခုသာ ျဖစ္ပါလိမ္႕မည္.. မည္သည္႕အခါမွ မရခဲ႕ဖူးေသာ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးရျခင္းကို သူ႕ထံမွ ေမွ်ာ္လင္႕ေနျခင္းသည္ ရူးသြပ္မိုက္မဲျခင္းသာ ျဖစ္ပါလိမ္႕မည္၊ အခ်စ္ကို ေလးနက္စြာ တန္ဖိုးထားခ်င္ေသာ၊ ခ်စ္သူကို ဘ၀တစ္ခုလံုးႏွင္႕ထပ္တူ တန္ဖိုးထားခ်င္ခဲ႕ေသာ သူမအတြက္ေတာ႕ နယုန္႕အခ်စ္တို႕သည္ နာက်င္စရာ မ်ားကိုသာ ေပးတတ္ေသာ အရာတစ္ခုမွ်သာ ျဖစ္ေနခဲ႕ျပီ.. ခ်စ္သူေတြဆိုတာ တစ္ေယာက္အေၾကာင္း တစ္ေယာက္ ဆိုးတိုင္ပင္၊ ေကာင္းတိုင္ပင္ မွ်ေ၀ခံစားသူမ်ား ျဖစ္သင္႕ၾကေသာ္လည္း နယုန္ဆိုသည္႕ သူကေတာ႕ သူ႕အေၾကာင္း ေမးလွ်င္ေတာင္ စပ္စုသည္ဆိုကာ မၾကိဳက္ဖူးဆိုလွ်င္ျဖင္႕ လူ၂ေယာက္ရဲ႕ စိတ္ခ်င္း၊ ႏွလံုးသားခ်င္း နီးစပ္ပတ္သက္မႈသည္ မည္ကဲ႕သို႕ အဓိပၸါယ္ရွိပါေတာ႕မည္လဲေလ။ နယုန္ႏွင္႕ သူမတို႕၂ေယာက္ အခ်စ္သည္ သူမ လိုခ်င္ခဲ႕ေသာ၊ ေမွ်ာ္လင္႕ခဲ႕ေသာ ျမတ္ႏိုးတန္ဖိုးထားဖြယ္၊ အားက်ဖြယ္ အခ်စ္တို႕ျဖင္႕ ျဖစ္မလာခဲ႕သည္မွာ ၀မ္းနည္းဖြယ္ေကာင္းလွပါသည္။

တစ္ခါတစ္ရံ သူ႕ထံ ဖုန္းဆက္မိခ်ိန္ေတြပင္ သူမတို႕၂ေယာက္ၾကား စိတ္ဆိုးရျခင္း၊ ေဒါသျဖစ္ရျခင္းမ်ားႏွင္႕ အဆံုးသတ္ရသည္သာ မ်ားလာသည္။ အျမဲတမ္း အလိုမက် ျဖစ္ေနတတ္ေသာ နယုန္႕စိတ္ကို သူမ လိုက္မမွီႏိုင္ခဲ႔။ မည္သူႏွင္႕ မေက်မလည္ျဖစ္ခဲ႕သည္ ျဖစ္ေစ ၊ ျပႆနာမ်ားအား သူမကိုသာ ပံုခ်တတ္လာသည္။ သူမဘက္က ေျပလည္ေအာင္ၾကိဳးစားလည္း နယုန္႕စကားတို႕က ရင္႕ရင္႕သီးသီး ျဖစ္လာတတ္သည္။ ထိုအခ်ိန္တိုင္း သူမရင္ထဲ နာက်င္ျခင္းေတြ တစ္ရစ္ျပီး တစ္ရစ္ တက္လာခဲ႕သည္။ ထို႕ေၾကာင္႕ ေနာက္ပိုင္းတြင္ တတ္ႏိုင္သမွ် နယုန္ႏွင္႕ ခပ္ေ၀းေ၀းသာ သူမ ေနမိေတာ႕သည္။ အရင္ကလို နယုန္႕ထံ ေန႕စဥ္ဖုန္းဆက္ဖို႕လဲ သူမ မၾကိဳးစားေတာ႕ပါ။ သတိရျခင္းေတြကို ရင္ထဲမွာသာ သူမဘာသာ ျမိဳသိပ္တတ္လာသည္။

ဒီလိုႏွင္႕ သူမကို ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ဖို႕ ေမေမက ထပ္မံတိုက္တြန္းလာျပန္သည္။ ဆံုးျဖတ္ျပီးလွ်င္ သူမလုပ္စရာ ရွိသည္မ်ား လုပ္ရေတာ႕မည္။ ေနာက္ဆံုးေသာ ေကာက္ရိုးတစ္မွ်င္ကဲ႕သို႕ေသာ ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္ကေလးျဖင္႕ နယုန္႕ထံ သူမဖုန္းဆက္မိေတာ႕သည္.။ ဒီတစ္ခါ နယုန္႕စကားမ်ားသည္ သူမဘ၀ခရီးအတြက္ အဆံုးအျဖတ္သာ ျဖစ္ေစလိမ္႕မည္။

“နယုန္.. ေမေမက ငါ႕ကို ေက်ာင္းတက္ဖို႕ကိစၥ ဆံုးျဖတ္ခိုင္းေနျပီ။ နင္ငါ႕ကို ဘာမွ ေျပာစရာမရွိဘူးလား။ ငါသြားမယ္ဆိုရင္ နင္ငါနဲ႕ ခြဲႏိုင္တာ ေသခ်ာလား၊ အခု ငါ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ရေတာ႕မယ္. နင္႕ဘ၀မွာ ငါတစ္ေယာက္တည္းကို ခ်စ္ႏိုင္မယ္ ငါ႕ကိုဘဲ သစၥာရွိမယ္ဆိုရင္ ငါ ႏိုင္ငံျခား မသြားဘူး.. နင္႕အနားမွာဘဲ အျမဲေနမယ္.. နင္႕ကိုဘဲ တစ္သက္လံုး ခ်စ္သြားမယ္.. နင္႕ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ငါသိခ်င္တယ္.. ”

“လာျပန္ျပီ.. နင္က ငါ႕ကို ခ်ည္ေႏွာင္ဖို႕ ၾကိဳးစားခ်င္တာလား တာရာ.. ေဆာရီးဘဲ .. ငါက ငါ႕ကို ခ်ည္ေႏွာင္တာကို မၾကိဳက္ဘူး.. ငါဆိုတဲ႕ေကာင္က တစ္ေယာက္တည္းကိုဘဲ အရူးအမူး ခ်စ္တတ္တဲ႕ေကာင္ မဟုတ္ဘူး.. ” သူ႕ေလသံက ခါးသက္လွသည္..

“ငါမရွိရင္ နင္ျဖစ္ပါ႕မလား.. ငါသြားလိုက္မယ္ဆို နင္ငါ႕ကို သတိရ မေနဘူးလား.. ျပီးေတာ႕ နင္ဘယ္လိုမွ မခံစားရဘူးလား” ဟု ေမွ်ာ္လင္႕စိတ္ကေလးႏွင္႕ သူမေမးလိုက္လွ်င္ေတာ႕

“အဟက္.. နင္မရွိလို႕ ငါက ဘာျဖစ္သြားမွာတုန္းဟ.. ေအးေဆးပါ.. ငါ႔ဘ၀မွာ မရွိမျဖစ္ဆိုတဲ႕ မိန္းမ တစ္ေယာက္မွ မရွိဘူး.. နင္မရွိလဲ ငါ႕မွာ ရည္းစားေတြျပည္႕လို႕.. ခုလက္ရွိေတြေရာ.. တန္းစီေနတဲ႕ အသစ္ေတြေရာ အမ်ားၾကီး။ ျပီးေတာ႕ ခုငါနဲ႕ ရည္းစားျဖစ္ေနတဲ႕ ၀ါ၀ါ၀င္းလဲ႕က ငါ႕အေပၚသိပ္ေကာင္းတာ.. သူက နင္႕လို မဟုတ္ဘူး.. ဘယ္အရာမဆို ငါ႕သေဘာဘဲ.. ငါဘာလုပ္လုပ္ ကန္႕ကြက္တာမရွိဘူး.. ငါ႕ကိုလဲ သိပ္အလိုလိုက္တာ.. ငါတစ္ခြန္းဆို ျပီးျပီ.. နင္က ေနရာတကာ ဆရာၾကီး လုပ္လြန္းတယ္.. စပ္စုတာလဲ အလြန္၊ ငါေျပာရင္လဲ အထြန္႕က တက္ေသးတယ္.။ ဆင္ေျခကမ်ား၊ အတၱကၾကီး၊ ဘယ္ေနရာမွ သံုးစားမရတဲ႕ အလကားလူ၊ နင္နဲ႕ဆိုရင္ ဘယ္ေတာ႕မွ စိတ္မခ်မ္းသာရဘူး.. အျမဲတမ္း စကားဘဲ မ်ားေနရတယ္။ ဒီေတာ႕ နင္ရွိေနရင္ ငါ႕အတြက္ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ေတာင္ ျဖစ္ေသးတယ္.. နင္သြားတာဘဲ ေကာင္းပါတယ္.. ဒါေပမဲ႕ နင္႕ကို ေက်းဇူးတင္စရာေတာ႕ ရွိတယ္.. နင္နဲ႕ ယွဥ္လိုက္မွ ၀ါ၀ါ၀င္းလဲ႕က ငါ႕အေပၚ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းတယ္ဆိုတာ သိလာရတာ.. တကယ္လို႕ နင္သာ မရွိရင္ သူ ငါ႕အေပၚေကာင္းတာ ေပၚလြင္မွာ မဟုတ္ဘူး.. နင္နဲ႕ ႏိႈင္းလိုက္ေတာ႕ သူသိပ္ေကာင္းတာ ငါသိလာရတယ္.. တစ္ခုတည္း ဆိုရင္ မသိသာေပမဲ႕ ၂ခု ယွဥ္လိုက္မွ သိသာ လာရတာမ်ိဳးေပါ႕။”

ဘုရားေရ…. နယုန္ ဘယ္လိုမ်ား ေျပာလိုက္တာပါလိမ္႕.. ေျပာထြက္လိုက္တာ.. ရက္ရက္စက္စက္ပါလား.. ဆက္လက္နားေထာင္ဖို႕ သူမခြန္အား မဲ႕ေလျပီ..

“ေတာ္ေတာ႕ နယုန္ ဆက္မေျပာနဲ႕ေတာ႕.. နင္ၾကိဳက္တဲ႕မိန္းခေလးနဲ႕ နင္တြဲခ်င္တဲြပါ။ ငါ႕ကိုသူတို႕နဲ႕ လာမႏႈိင္းယွဥ္ပါနဲ႕”

“ဘာလဲ အမွန္ေတြေျပာလို႕ နာသလား… ဒါအကင္းဘဲရွိေသးတယ္.. နင္က ငါ႕ဘ၀မွာ နင္မရွိရင္ မျဖစ္ဘူးလို႕ ထင္ေနတာကိုး… စိတ္ခ် ငါ႕ဘ၀မွာ နင္မရွိလဲ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး.. နင္ဟာ ငါ႕ဘ၀အတြက္ လိုအပ္ခ်က္လဲ မဟုတ္ခဲ႕ဘူး.. ကိုယ္႕ကိုယ္ကို သိပ္အထင္ၾကီးမေနနဲ႕.. နင္သြားစရာရွိတာသြား.. ငါတားမယ္ မထင္နဲ႕.. တစ္ေယာက္သြားရင္ ႏွစ္ေယာက္လာမယ္.. ငါ႕အတြက္ ဘာမွ မရွားဘူး.. နင္ရွိရင္ေတာင္ စိတ္အေႏွာင္႕အယွက္ ျဖစ္ရေသးတယ္.. ”

“ကဲ ေတာ္ေလာက္ပါျပီ… ေတာ္ပါေတာ႕.. ဒီေလာက္နဲ႕တင္ လံုေလာက္ပါျပီ.. ထပ္ျပီး မေစာ္ကားပါနဲ႕ေတာ႕” စိတ္ထဲက ေရရြတ္ရင္း သူမဖုန္းကို ခ်လိုက္ေတာ႕သည္.. ထပ္ခါထပ္ခါ ျပန္ေခၚေသာ နယုန္ရဲ႕ ဖုန္းေကာကို သူမ လစ္လွ်ဴရႈလိုက္ျပီ။ ေျပာလို႕ အားမရေသးဘူး ထင္ပါရဲ႕။ သူမကို ဒီေလာက္ ေစာ္ကားရလွ်င္ ေက်နပ္သင္႕ျပီထင္ပါသည္။ ယံုၾကည္ခ်က္ ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္တို႕ကို ရိုက္ခ်ိဳးလိုက္ေသာ၊ သူမကို အထပ္ထပ္ နာက်င္ေစေသာ ထိုစကားလံုးမ်ားကို ထပ္မၾကားလိုေတာ႕ပါျပီ။  သံေယာဇဥ္အထပ္ထပ္ ျငိတြယ္ရေသာ သူ႔ကိုခ်စ္စိတ္ျဖင္႕ ႏိုင္ငံျခားသြား ေက်ာင္းသြားတက္ဖို႕ကို ေတြေ၀ေနမိေသာ သူမအတြက္ျဖင္႕ ထိုစကားတို႕က သူမရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခိုင္မာဖို႕ တြန္းအားတစ္ခု ေပးလိုက္ျခင္းသာ ျဖစ္ေလေတာ႕သည္၊ မျပတ္သားတတ္ခဲ႕ေသာ သူမအား ရက္စက္ျပင္းထန္လြန္းေသာ နယုန္႕စကားတို႕က ျပတ္သားတတ္သူ တစ္ေယာက္အျဖစ္သို႕ တြန္းပို႕ေစခဲ႕ျပီ။ သူမ နားလည္ လိုက္ပါသည္၊ အခ်စ္ဆိုတဲ႕အရာဟာ နာက်င္စရာ စကားလံုးေတြရဲ႕ ရိုက္ခတ္မႈေအာက္မွာလဲ အလဲလဲ အျပိဳျပိဳ ျဖစ္ႏိုင္သားဘဲေလ.။ ေႏြးေထြးခဲ႕ေသာ ႏွလံုးသားတစ္စံုကို ေအးခဲသြားေအာင္ ျပဳလုပ္ႏိုင္စြမ္း ရွိေသာ ထိုစကားလံုးမ်ားအတြက္ နယုန္႕ကို သူမ ေက်းဇူးတင္ေနပါမည္။

လူဆိုသည္မွာ မိမိကို လုိလုိလားလား လိုအပ္သူအတြက္သာ ျဖည္႕ဆည္းေပးခ်င္ပါသည္။ မိမိအား မလိုအပ္ပါ။ မရွိလဲျဖစ္ပါသည္ဟု အတိအလင္း ေျပာလာသူအတြက္ေတာ႕ျဖင္႕ သူမသည္ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးတစ္ခု ျဖစ္မေနေစသင္႕ေတာ႕ပါ.. ခ်စ္တတ္ေသာ ႏွလံုးသားတစ္စံုသည္ အစြမ္းကုန္ ခ်စ္တတ္သလို နာစရာရွိလွ်င္လည္း အဆံုးမရွိ နာက်င္တတ္ပါေသးသည္.. နယုန္ႏွင္႕ ပတ္သက္သည္႕ ကာလ တစ္ေလွ်ာက္လံုး ၾကည္ႏူးစရာဆိုသည္မွာ သူမအတြက္ မရွိခဲ႕စဖူး။ အျမဲတမ္း နာက်င္ေၾကကြဲရျခင္း၊ ေအာက္က် သီးခံရျခင္း တုိ႕ျဖင္႕သာ စိတ္ႏွလံုး တစ္ခုလံုး အျမဲတမ္း ပူေလာင္ေနခဲ႕ရသည္။

သူ႕အတြက္ ဘယ္ေလာက္ပင္ ေကာင္းေအာင္ ျဖည္႔ဆည္းေပးခဲ႕သည္ျဖစ္ေစ.၊ အသိအမွတ္ျပဳသည္မရွိခဲ႕။ သူမ ေစတနာကို နားလည္ေပးခဲ႕သည္ မရွိခဲ႕၊ သူ႕ကို ျမတ္ႏိုးစြာ တြယ္တာ ခ်စ္ခင္တတ္ခဲ႕ေသာ သူမ၏ ခ်စ္ျခင္းတို႕ကို ရိုက္ခ်ိဳးခဲ႕သူမွာ နယုန္မိုးကိုယ္တိုင္ျဖစ္သလို သူမကို သူ႕အနားမွ လႊင္႕ထြက္သြား ေအာင္လည္း သူကိုယ္တိုင္သာ ျပဳလုပ္ခဲ႕ျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ နယုန္႔ကို စခ်စ္မိကတည္းက သူမကအရင္ နယုန္႔ကို ဘယ္ေတာ႔မွ ခြဲမသြားပါဟု ဆံုးျဖတ္ခဲ႔ဖူးသည္။ ယခုလည္း သူမက အရင္ စတင္ လမ္းခြဲျခင္းမဟုတ္ပါ။ နယုန္ကိုယ္တိုင္က သူမကိုစတင္ထားရစ္ျခင္းသာ ျဖစ္သည္မဟုတ္လား။ ႔ အခ်စ္ကို ႏူးညံ႔သိမ္ေမြ႔စြာ ခံစား၊ တန္ဖိုးထားခ်င္ေသာ သူမအတြက္ေတာ႕ နယုန္႕ကို ခ်စ္ခဲ႕မိျခင္းသည္ ပူေလာင္မႈမ်ားစြာႏွင္႔ နာက်င္ရျခင္းသာ ရရွိခဲ႕သည္။ ခ်ိဳသာေသာ စကားေလးတစ္ခြန္းကိုပင္ မရခဲ႔ဖူးသူအတြက္ ဘာကိုမ်ား ေမွ်ာ္လင္႔ေနစရာ ရွိပါေသးလဲ...

ရွိပါေစေတာ႔ နယုန္ မင္း ကိုယ္႕ကို မလိုလားဘူး၊ ကိုယ္ဟာ မင္းအတြက္ အေကာင္းဆံုးသူ ျဖစ္မလာဘူး ဆိုတဲ႕ ေနာက္မွေတာ႕ ဘာကိုမ်ား ေတြေ၀ေနဦးမွာလဲ။ မင္းနဲ႔ပါတ္သက္ျပီး အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားခဲ႕ဖူးေပမဲ႔ မင္းဟာ ကိုယ္႔ကို မလိုလားသူ၊ ကိုယ္႔အနားက အရင္ထြက္ခြာသူျဖစ္တာေၾကာင္႔ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း ကိုယ္႕လမ္းကို ေရွ႕ဆက္ယံုသာ ရွိေတာ႕သည္ေပါ႕၊ မင္းနဲ႕ ခပ္ေ၀းေ၀းကေနသာ ေနပါေတာ႔မည္ေလ။ ကိုယ္႕ဘ၀ကို စိတ္ေအးခ်မ္းစြာ ျဖတ္သန္းပါေတာ႕မည္၊ ပူေလာင္ရေသာ အခ်ိန္ကာလ တို႕ကို ထားခဲ႕ပါေတာ႕မည္၊ တို႔ဆိုတဲ႕ တာရာၾကယ္စင္တစ္ေယာက္ မင္းနဲ႕ေ၀းရာကို ပ်ံသန္း ထြက္ခြာသြားပါေတာ႕မယ္။ မင္းအေပၚ အေကာင္းဆံုးသူႏွင္႕ ေပ်ာ္ရႊင္အဆင္ေျပပါေစ နယုန္ေရ။

**************************@*********************

လမ္းခြဲတဲ႔အခါ ႏွလံုးသားဆိုတာက ေက်ာက္သားမွ မဟုတ္တာ.. နာက်င္ခံစားရမွာဘဲေပါ႔။

လင္းျမၾကည္ျဖဴ