ဆည္းဆာနိဂံုး



တကယ္လို႔မ်ား လူတစ္ေယာက္ဟာ သိပ္စိတ္ညစ္ေနရင္ ဘာေတြလုပ္ၾကသလဲ.. လူတိုင္းသည္ သူတို႔၏ ဘ၀တြင္ ေပ်ာ္စရာအခ်ိန္မ်ားသာ ရွိလိမ္႔မည္ဟုေတာ႔ မထင္ပါ။ သူမ မၾကာခဏ ေတြးၾကည္႕မိဖူးပါသည္။ လူေတြ စိတ္ညစ္လွ်င္ ဘာေတြလုပ္ေလ႔ ရွိသလဲ… စိတ္ညစ္သူေတြကို ႏွစ္သိမ္႔ေျဖာင္းျဖေပးႏုိင္မည္႕အရင္းႏွီးဆံုး သူေတြေရာ လူတိုင္းမွာ ရွိတတ္ၾကပါရဲ႕လား။ ထိုႏွစ္သိမ္႔တတ္သူမ်ားကေရာ အျခားသူေတြ၏ စိတ္ခံစားမႈကို မွ်ေ၀ခံစားၾကည္႔ဖို႕ ဘယ္လိုႏွလံုးသားမ်ိဳးကို ပိုင္ဆိုင္ထားႏိုင္ပါသလဲ.. ထိုသူမ်ားသည္ အျမဲတမ္း မေျပာင္းလဲေသာ ႏွလံုးသားတစ္စံုကို ပိုင္ဆိုင္ထားသူလို႕ တင္စား၍ ရႏိုင္မည္လား။ မေျပာင္းလဲတဲ႕ ႏွလံုးသားတစ္စံု ဆိုသည္႕စကားက ခုခ်ိန္မွာေတာ႔ သူမႏွင္႔ အလွမ္းကြာေ၀းလြန္းေနသည္။ ေခါင္းကို အသာယမ္းခါလိုက္ရင္း သူမႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို တြန္႔ေကြးကာ ျပံဳးလိုက္မိသည္။


သူမစိတ္ညစ္လွ်င္ စာေတြဖတ္သည္။ သီခ်င္းေတြနားေထာင္သည္။ ဗီဒီယိုဇာတ္လမ္းေတြ ၾကည္႕ခ်င္ၾကည္႕သည္။ သူမတြင္ သြားလာ လည္ပတ္စရာ မ်ားမ်ားစားစားမရွိသလို သူငယ္ခ်င္းလဲ မ်ားမ်ား မရွိပါ။ သူမဘ၀တြင္ ရွိခဲ႕ေသာ သူငယ္ခ်င္းမွာလည္းျဖစ္ သူမ၏ အခ်စ္ဆံုး ခ်စ္သူမွာလည္း သူမႏွင္႕ ေ၀းရာ ႏိုင္ငံရပ္ျခားသို႕ ထြက္ခြာသြားခဲ႕သည္မွာ ၾကာေလျပီ။ ထိုသူငယ္ခ်င္း၊ ခ်စ္သူေလး ရွိစဥ္တုန္းကေတာ႕ သူမစိတ္ညစ္သမွ်၊ သူမ ဂ်ီက်သမွ်ကို သီးခံကာ အလိုလုိက္ ခဲ႕သည္။ ခ်စ္သူေလး၏ ပုခံုးသည္ သူမအတြက္ေတာ႕ မွီခိုစရာ၊ ငိုေၾကြးစရာ ေနရာေလးတစ္ခု ျဖစ္ခဲ႕ဖူးပါသည္။ ထုိအခ်ိန္ေတြသည္ သူမအတြက္ အမွတ္ရစရာ အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္မ်ား ျဖစ္ခဲ႕ဖူးပါသည္။ လူတိုင္းမွာ ၀မ္းနည္းအားငယ္သည္႕အခါ၊ စိတ္ဖိစီးမႈ ရွိလာသည္႔အခါ ငိုေၾကြးစရာ ပုခံုးေလးတစ္စံု၊ ႏွစ္သိမ္႔ေပးမည္႕ ႏႈတ္ခမ္းေလးတစ္စံုေတာ႕ မျဖစ္မေနေတာ႕ လိုအပ္သည္ဟု သူမထင္ပါသည္။ သို႕ေသာ္ ဘ၀ေရွ႕ေရးအတြက္ဟုဆိုကာ သူမအနားမွ ခ်စ္သူေလး ထြက္ခြာသြားကတည္းက မွီတြယ္စရာ မရွိေတာ႕ေသာ သူမအတြက္ မ်က္ရည္မက်ျဖစ္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းထားျဖစ္ခဲ႔ပါသည္။

သူမအသက္ ၁၆ႏွစ္အရြယ္တြင္ သိပ္ခ်စ္ရေသာ သူမေမေမ ကင္ဆာေရာဂါျဖင္႕ ဆံုးပါးခဲ႕ရသည္။ သိပ္မၾကာခင္ကမွ္ ေနာက္အိမ္ေထာင္သစ္ထူထားေသာ သူမ ေဖေဖသည္ တစ္ဦးတည္းေသာ သမီးျဖစ္သူ သူမကို ဂရုမစိုက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အခ်စ္သစ္မွာ သာယာနစ္ေမ်ာလို႕ ေနခဲ႕သည္။ ထိုေနာက္အိမ္ေထာင္ႏွင္႔ ပါလာေသာ သမီး ၂ေယာက္ကသာ ေဖေဖ႔ကို အခ်ိန္ျပည္႔ ကပ္ခၽြဲျပီး သူတို႕လိုခ်င္တာေတြ ပူဆာ ၀ယ္ခိုင္းတတ္ေသာ္လည္း တီတီတာတာ စကားမဆုိတတ္ခဲ႕ေသာ သူမကေတာ႕ သူမဖခင္ႏွင္႕ တစ္စ တစ္စ ပိုေ၀းကြာလာခဲ႔သည္။ အိမ္တြင္ မေနခ်င္ေလာက္ေအာင္ ထိုသားအမိကို ျမင္တိုင္း သူမစိတ္ေတြ ေနာက္က်ိ ရႈပ္ေထြးလာရသည္။ သူမကို လိုက္ျပိဳင္ေနတတ္ေသာ ထိုမိန္းမ ( ေဖ႔ေဖ႔ ေနာက္မိန္းမ)၏ သမီးေတြသည္ သူမအတြက္ စိတ္ညစ္စရာ အေကာင္းဆံုး လူသားမ်ားအျဖစ္ သူမ၏စိတ္ၾကည္လင္မႈကို အခ်ိန္ျပည္႕ ေႏွာက္ယွက္ေနေလခဲ႕သည္။ သို႕ႏွင္႕ သူမ အိမ္တြင္ အေနက်ဲလာသည္။ သူမစိတ္ညစ္တိုင္း ႏွစ္သိမ္႕အားေပးမည္႕သူလည္း မရွိေတာ႕ေသာ သူမအတြက္ေတာ႕ ထိုင္းမိႈင္းေလးလံကာ၊ ပ်င္းရိေျခာက္ေသြ႔စြာ အထီးက်န္ဆန္လြန္းေသာ အခ်ိန္ေတြသာ ျဖစ္လာရေတာ႔သည္။ ခ်စ္သူအနားမွာမရွိတဲ႕ဘ၀ ဘယ္ေလာက္မ်ား ျငီးေငြ႔ဖြယ္ေကာင္းလွပါသလဲ။

အိမ္တြင္ မေနခ်င္၍ အျပင္ထြက္ေနေသာ္လည္း ဘယ္ကိုမွ သြားစရာမရွိဘဲ သူမ အျမဲသြားထိုင္ေနေလ႕ ရွိသည္႕ေနရာက ျမိဳ႔ျပင္အထြက္ ေလတဟူးဟူး တိုက္ခတ္ေနေသာ ေခ်ာက္ကမ္းပါး ျမင္႕ျမင္႕ၾကီးတစ္ခုတြင္ ျဖစ္ေလသည္။ ထိုကမ္းပါးတစ္၀ိုက္တြင္ တစ္ပင္ထီးတည္း ေပါက္ေနေသာ သစ္ပင္ၾကီးတစ္ပင္ကလြဲလို႕ အျခားဘာပင္မွ မရွိဘဲ တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္ျခင္းမ်ား လႊမ္းျခံဳလွ်က္၊ အထီးက်န္ျခင္းရနံ႔တို႕က ေ၀႕၀ဲလႊင္႔ေမ်ာေနေလ႔ ရွိသည္။ ထိုေနရာေရာက္တိုင္း ထိုေခ်ာက္ကမ္းပါးထိပ္ၾကီးမွာ ရပ္ရင္း သူမစိတ္ေတြ အစြမ္းကုန္ လြတ္လပ္စြာ လႊင္႕ေမ်ာေလ႕ရွိသည္။ ထိုေနရာေရာက္လွ်င္ အခ်ိန္နာရီ အားလံုး သူမေမ႕ထားခ်င္သည္။ က်ယ္ေျပာလွေသာ ျမစ္ျပင္ၾကီးကို ေငးေမာရင္း အဆံုး အစမရွိေသာ အျပာေရာင္ ေကာင္းကင္ၾကီးကို ေငးေမာေနရသည္က သူမ၏ စိတ္ဖိစီးမႈအားလံုးကို ေခတၱမွ် ေမ႔ထားေစႏိုင္ခဲ႔သည္။ ႏိုင္ငံျခားသို႕ ထြက္သြားကာစက ေန႔စဥ္နီးပါး ဖုန္းဆက္တတ္ေသာ သူမ ခ်စ္သူသည္ တေျဖးေျဖး ဖုန္းအေခၚ က်ဲလာသလို စကားသံေတြက အစိမ္းေရာင္ဆန္လာခဲ႕သည္။ ယခင္ခ်ိန္တုန္းက သူမအတြက္ အခ်ိန္မ်ားစြာ ေပးႏိုင္ခဲ႕ေသာ ခ်စ္သူသည္ ဖုန္းေျပာ၍ မျပီးခင္ ဖုန္းခ်ဖို႕သာ စိတ္ေစာေနတတ္ခဲ႕ေလျပီ။ သို႕ႏွင္႕ သူမ ခ်စ္သူကို ရင္ဖြင္႔ခြင္႕၊ သူမခ်စ္သူကို အားကိုးတၾကီး တိုင္တည္ခြင္႕ မရေသာ စကားလံုး မ်ားစြာတို႕ သူမရင္ထဲတြင္ ျပည္႕သိပ္ဆို႕နင္႔စြာ ေနရာယူလာရင္း ရင္ခြင္တစ္ခုလံုးလည္း မြန္းၾကပ္ ေျခာက္ကပ္လုိ႔ ေနေလေတာ႕သည္။

ဒီေန႔လည္း သူမ ဒီေနရာကို ေရာက္လာခဲ႕ျပန္ျပီ။

ဒီေန႔ေတာ႔ျဖင္႔ သူမဒီေနရာကို ေရာက္လာျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္းတရားက သူမသိပ္ခ်စ္ရေသာ ခ်စ္သူ၏ အၾကီးမားဆံုး ေျပာင္းလဲမႈတစ္ခုကို ၾကားလိုက္ရေသာေၾကာင္႕ ျဖစ္သည္။ ဒီေန႕သည္ သူမခ်စ္သူ၏ ေမြးေန႔ျဖစ္သည္။ ခ်စ္သူကို Birthday Wish လုပ္ဖို႕ ည၁၂နာရီတိတိမွာ သူမဖုန္းျဖင္႕ ခ်စ္သူထံ Oversea ေခၚေသာအခါ ဖုန္းပိတ္ထားသည္ဟု ေျဖသံကိုသာ ထပ္တလဲလဲ ၾကားေနခဲ႔ရသည္။ ည၁၂နာရီမွ စကာ တစ္ညလံုး မအိပ္ျဖစ္ဘဲ ဖုန္းထိုင္ေခၚေနခဲ႕သည္။ သုိ႕ေသာ္အေျဖကေတာ႕ အေျပာင္းအလဲမရွိ.. ဖုန္းပိတ္ထားသည္ ဟုသာ.. မနက္ မိုးလင္းေတာ႕ ခ်စ္သူအလုပ္လုပ္သည္႔ ရံုးကို သူမဖုန္းဆက္ေတာ႕ ခြင္႕ယူထားသည္ဟု တစ္ဖက္က ျပန္ေျဖလာသည္။ ျပီးေတာ႕ ထိုဖုန္းေျဖသူက ခ်စ္သူႏွင္႕ တစ္ရံုးတည္း အလုပ္အတူလုပ္ေသာ ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီးေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနခဲ႕ျပီး ထိုမိန္းခေလးက ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ျဖင္႕ သူမကို ေျပာျပခဲ႕သည္က သူမ၏ခ်စ္သူသည္ မေန႕ညက ထိုႏိုင္ငံရွိ သူ၏ ခ်စ္သူေကာင္မေလးႏွင္႔ တစ္ညလံုး သြားလာလည္ပတ္ကာ ဒီမနက္တြင္ ခြင္႕ယူထားသည္ကိုပါ အသိေပး ေျပာျပေလသည္။

ဖုန္းကိုကိုင္ထားေသာ သူမလက္ေတြ တစ္ဆတ္ဆတ္တုန္ယင္လာသလို ပါးျပင္ေပၚတြင္လည္း မ်က္ရည္ပူမ်ားက စီးက်လာခဲ႕သည္။ ေက်းဇူးစကားခပ္တိုးတိုးဆိုရင္ ဖုန္းကို ျပန္ခ်လိုက္ေသာ္လည္း တုန္ခါေနေသာ ဒူးေခါင္းမ်ားေၾကာင္႕ ေျခတစ္လွမ္းမွ်ပင္ မလွမ္းႏိုင္ေတာ႔ဘဲ ခံုတစ္ခုေပၚ အျမန္ထိုင္ခ်လိုက္ရသည္။ ေအာ္.. သူမကို သိပ္ခ်စ္ပါသည္ဆိုေသာ ခ်စ္သူသည္ အသစ္တစ္ေယာက္ႏွင္႕ တြဲ၍ သူမကို ဥပကၡာ ျပဳထားႏိုင္ခဲ႕ေလျပီ။ သူ႕ေမြးေန႔ သူမဖုန္းဆက္မည္ကို သိ၍ ဖုန္းပင္ ပိတ္ထားခဲ႕သည္။ သူမဘ၀တြင္ ဘာတစ္ခုမွ မက်န္ေတာ႕ေအာင္ ဆံုး ရႈံးျခင္းမ်ားျဖင္႕ ရင္ခြင္တစ္ခုလံုး ပူေလာင္ကၽြမ္းေျမ႔လို႕ လာသည္။ သူမ မိသားစုတြင္ သူမအခ်စ္ဆံုး ေမေမက သူမကို ထားရစ္ကာ ေလာကၾကီးမွ ေစာစီးစြာ ထြက္ခြာသြားသလို၊ က်န္ရစ္ခဲ႕ေသာ တြယ္တာစရာ တစ္ဦးတည္းေသာ သူမ ဖခင္ကလည္း ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳကာ သူမႏွင္႕ ေအးစက္ ေ၀းကြာသြားခဲ႕ရျပီး သူမ သိပ္ခ်စ္ေသာ ခ်စ္သူကလည္း သူမကို ထားသြားခဲ႕ေလျပီ။

“ကံတရား” ဆိုသည္႔အရာက သူမကို မ်က္ႏွာသာေပးဖို႕ စိတ္ကူးရွိဟန္မတူ.. သူမဘ၀တြင္ သူမ ျမတ္ႏိုးတြယ္တာရေသာ အရာမ်ား တစ္ခုျပီးတစ္ခု ဆံုးရႈံးခဲ႕ရသည္။ ေလာကၾကီးသည္ သူမအတြက္ေတာ႕ ေနေပ်ာ္ခ်င္စရာမရွိ ၊ ပကတိ ျငီးေငြ႔ဖြယ္သာ ျဖစ္ေလသည္။ ဒါေၾကာင္႔လည္း သူမ မၾကာခဏ စဥ္းစားမိသည္။ လူေတြ စိတ္ညစ္လွ်င္ ဘာလုပ္တတ္ၾကပါသလဲ… ယခုအခ်ိန္တြင္ ကြဲအက္ေၾကြမြေနေသာ ႏွလံုးသားတစ္စံုကို ေပြ႔ပိုက္ရင္း သူမ သိပ္စိတ္ညစ္ေနသည္။ သို႕ေသာ္ စိတ္ညစ္ေနေသာ၊ အထီးက်န္ ေၾကကြဲေနေသာ သူမအတြက္ အားေပးမည္႕ နႈတ္ခမ္းတစ္စံု ၊ ေထြးေပြ႔မည္႔ လက္ေမာင္းတစ္စံု၊ မွီခို ငိုေၾကြးစရာ ပုခံုးေလး တစ္စံုတစ္ေလမွ သူမေဘးမွာ ရွိမေနခဲ႕ပါ။ သူမရင္ခြင္သည္ ေျခာက္ေသြ႔ အထီးက်န္ျခင္း၊ ကြဲအက္နာက်င္ျခင္းတို႕ျဖင္႔ အသက္မရွဴႏိုင္ေအာင္ ဆို႔နင္႕ မြန္းၾကပ္လို႕ ေနခဲ႔သည္။ ေၾကကြဲနာက်င္စြာ ငိုေၾကြးေနေသာ သူတစ္ေယာက္အတြက္ အားေပးမည္႕သူ၊ ေဖးမမည္႕သူမရွိေသာ အထီးက်န္ ဆန္လြန္းသည္႔အျဖစ္က ဒီေလာက္ ေသြးပ်က္ဖြယ္ေကာင္းမွန္း သူမ ထင္မထားခဲ႕မိပါ။

ခပ္ေဖ်ာ႔ေဖ်ာ႔ အလင္းမ်ားျဖင္႔ ညေနဆည္းဆာက ေခ်ာက္ကမ္းပါးေလးထက္ အစြမ္းကုန္လင္းလက္ ေတာက္ပလို႔ေနသည္။ တစ္ေန႔တာရဲ႕ အဆံုးသတ္အခ်ိန္ ေရာက္လို႕လာျပီ။ ေန႔တစ္ေန႔ကုန္ဆံုးခ်ိန္ကို ဆည္းဆာဟုေခၚလွ်င္ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ကိုလည္း ဘ၀ဆည္းဆာလို႕ ေခၚ၍ ရမည္ထင္ပါသည္။ တကယ္လို႔မ်ား သူမ ဒီေလာကၾကီးထဲက တိတ္တဆိတ္ ထြက္ခြာသြားမည္ ဆိုလွ်င္လည္း သူမအတြက္ ၀မ္းနည္း ေၾကကြဲမည္႕သူ ဘယ္သူမွ ရွိေနမည္ မထင္.. သူမကို ေမ႔ေလ်ာ႕ေနေသာ ဖခင္ႏွင္႕ သူမအတြက္ အခ်ိန္မေပးႏိုင္ေတာ႕ေသာ သူမ ခ်စ္သူသည္လည္း ၀မ္းနည္းေနမည္ မထင္ေတာ႕ပါ။ သူမသည္ သူ႕အတြက္ ဘယ္ေနရာမွ အေရးပါေတာ႔မည္မဟုတ္ေပ။ သာမန္ မိန္းခေလးတစ္ေယာက္ လူ႕ေလာကထဲမွ ထြက္ခြာသြားျခင္းသည္ အျခားသူမ်ားအတြက္ မည္သို႕မွ် ထူးျခားမည္မထင္ပါ။ စိတ္ခ်မ္းသာစရာမရွိေသာ ဘ၀တစ္ခုႏွင္႕အတူ ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုး ကြဲအက္ေၾကမြေနေသာ မိန္းခေလးတစ္ေယာက္အတြက္ ေသျခင္းတရားဆိုသည္႕အရာက ထူးျပီးေတာ႕ နာက်င္ေစမည္ မထင္ေတာ႕ပါ။ ညေနဆည္းဆာေအာက္က ေလတဟူးဟူး တိုက္ခတ္ေနေသာ ေခ်ာက္ကမ္းပါး၏ ႏႈတ္ခမ္းေပၚမွာ အသံ မထြက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ရိႈက္ကာ ငိုေၾကြးေနခဲ႔ရင္း သူမ၏စိတ္ေတြက တေျဖးေျဖးခ်င္း တည္ျငိမ္လို႕လာသည္။

ေသျခင္းတရား…

တစ္ခါတစ္ေလမွာ အသက္ရွင္ဖို႕ စိတ္အားထက္သန္မႈ မရွိေတာ႕ဘူးဆိုလွ်င္ လူေတြဟာ သူတို႕ရဲ႕ စိတ္လြတ္ေျမာက္မႈအတြက္ ေသျခင္းတရား ဆိုတာကိုလည္း ေရြးခ်ယ္လို႕ ရႏိုင္ေသးသည္ဘဲေလ။ သူမေျခလွမ္းကေလး တစ္လွမ္း ဆက္တိုးလိုက္သည္ႏွင္႕ ေက်ာက္တံုးၾကီးမ်ား အျပည္႔ရွိေနေသာ ဟိုးေအာက္က ခပ္နက္နက္ ေခ်ာက္ကမ္းပါးၾကီးထဲသို႕ ထုိးက်သြားေတာ႕မည္.. အုိး ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ .. အထီးက်န္ ေၾကကြဲေနေသာ ႏွလံုးသားတစ္စံုႏွင္႕ အသက္ရွင္ေနရတာထက္ စာလွ်င္ ေသျခင္းတရားကို ေရြးခ်ယ္သြားေသာ သူမကို ဘယ္သူကမွ သတိရရ ျဖစ္ေနၾကမည္ မထင္ေပ။ တဒဂၤအတြင္း ခ်ဳပ္ျငိမ္းသြားႏိုင္ေသာ ေသာကမ်ားစြာတို႕အတြက္ ဒီလမ္းကို သူမ ေရြးခ်ယ္ခဲ႕ျခင္းသည္ ေနေပ်ာ္ခ်င္စရာ မရွိေတာ႕ေသာ လူ႕ေလာကၾကီးရဲ႕ ရက္စက္မႈသာ ျဖစ္ေလသည္။ ဒီခါးသီးေသာ သူမ၏ ဘ၀ စာမ်က္ႏွာတို႕ကို စြန္႔ခြာခဲ႕ခ်င္ပါျပီ။ ေနာက္ဆံုး ေျခတစ္လွမ္းေလး မလွမ္းခင္မွာ သူမ ဆုေတာင္းေလးတစ္ခု ျပဳခဲ႕ခ်င္သည္က ေနာင္ဘ၀ဆိုတာမ်ား ရွိခဲ႕ရင္ မိဘအစံုအလင္ႏွင္႕ ေနရေသာ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႔ဖြယ္ မိသားစုေလးဘ၀ကို ပိုင္ဆိုင္ခြင္႔ရျပီး၊ ခ်စ္သူဆိုေသာ သူထံမွလည္း အဆံုးမရွိေသာ သစၥာတရားႏွင္႔ ခ်စ္ျခင္းတရားမ်ားကို သူမတစ္ေယာက္တည္းသာ ပိုင္ဆိုင္ခြင္႔ ရခ်င္ပါသည္။


ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ရပ္ကို ခိုင္ခိုင္ခ်ကာ လွမ္းလိုက္ေသာ ေျခတစ္လွမ္းက သူမ၏ကိုယ္ခႏၶာေလးကို တိမ္မွ်င္တစ္စလို ေလထဲမွာ ေပါ႕ပါး လႊင္႕ေမ်ာသြားေစေလေတာ႕သည္။



ဟိုး……….. အေ၀းက လြတ္လပ္ျခင္း၊ တည္ျငိမ္ျခင္း၊ ေအးခ်မ္းျခင္းနဲ႔ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြ ရွိတဲ႕ ေနရာေလးတစ္ခု ဆီ …….



~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


(စိတ္ထြက္ေပါက္ေလး တစ္ခုအတြက္)


လင္းျမၾကည္ျဖဴ
(၁၁.၈.၂၀၁၀)

လင္းျမၾကည္ျဖဴ

My photo
စာေရးစာဖတ္၀ါသနာပါလို႕ ဒီဘေလာဂ္႕ေလးကို လုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဘေလာ႕ဂ္မွာ ကၽြန္မဖတ္ခ်င္တဲ႕ ဘေလာ႕ဂ္တစ္ခ်ိဳ႔ေတြကို အလြယ္တကူ သြားႏိုင္ေအာင္ ခြင္႕မေတာင္းဘဲ ခ်ိတ္ထားမိပါတယ္။ ခြင္႔ျပဳပါလို႕ ေတာင္းဆိုပါရေစ။

ႏႈတ္ဆက္စကားသံမ်ား

စာဖတ္ေနက် ေနရာမ်ား

Pages

Powered by Blogger.

Followers